Het is een tijdje geleden dat ik een internetcafé tref, maar vandaag heb ik er eentje gevonden!
Bijzondere feestdagen dit jaar gevierd.
24 December: Kerstavond heb ik in Leon (Nicaragua) gevierd, hier hebben we met het Hostel waar ik in verbleef gekookt, iedereen kookte wat anders en zo kregen we al snel de hele tafel vol. Samen met 2 Duitse jongens Lasagne gekookt. Veel verschillende gerechten gegeten, en daarna nog even doorgehangen in het Hostel waar ik verbleef.
De volgende ochtend even geskypt met de familie uit Belgie, waar ik op groot formaat op de TV was te bewonderen. Die middag stond hetzelfde concept op de planning, en hebben zelf advocaat gemaakt. Daarna lootjes getrokken met de aanwezige mensen, cadeautjes werden geplaatst onder de boom in het Hostel, zo voelde kerst voor mij toch ook nog wel een beetje Kerstmis.
Kerst in Leon |
Nadat Kerst voorbij was mn weg vervolgt richting het zuiden van Nicaragua. Ondertussen nog een nachtje Granada bezocht en daar nog even binnengewandeld in m´n oude taalschool…! Voelt inmiddels al een behoorlijke tijd geleden sinds ik daar voor het laatst voet aan wal heb gezet.
De volgende dag op naar een nieuwe bestemming, isla ometepe. In de ochtend de bus gepakt naar Rivas, vanaf daar door naar San Jorge en in de middag de boot gepakt naar Ometepe… Wat een geweldige plek. Ometepe is een groot eiland wat bestaat uit 2 grote vulkanen. Rondom te vulkanen zijn allemaal kleine strandjes waar je in een groot meer kunt zwemmen.
Isla Ometepe |
De volgende dag in de bus op Ometepe… Dit is een groot avontuur opzich… Aangezien de bussen van Nicaragua normaal al behoorlijk vol gestampt worden was ik inmiddels wel wat gewend… Echter hadden ze hier nog meer foefjes om des te meer mensen in de bus te krijgen…(en het was een uitzonderlijk drukke dag ivb. met feestdagen).
1. Zitplaatsen. 2. Staanplaatsen 3. Staanplaatsen op de houten bagagedrager achter de bus 4. Zitten bovenop de bus en 5. Hangen aan de buitenkant van de bus 6. Door de drukte en het zuurstoftekort op een voor jou onbekende plaats in de bus aanwezig zijn.
Na een trip van 40km die ongeveer 2 uur duurde aangekomen in Zopilote. (Dicht bij balgue)
Chilling |
Hier meteen een stel leuke mensen ontmoet en in de middag de omgeving van de boerderij verkend. (douches zijn openlucht, toileten zijn composthopen ed.). M´n slaapplaats was een Cabana met 8 bedden. De volgende dag (29 december) met 4 mensen die ik ontmoet had wezen mountainbiken en de watervallen van Ometepe bezocht. Een hele onderneming over de slechte onverharde weg in de brandende zon.
Na 2 uur fietsen, en onderweg een duik te hebben genomen aangekomen bij het startpunt van de wandelroute.
Aangekomen bij het hostal erg vermoeid, met de blaren op m´n handen.
Volgende dag rustig aan gedaan, in de ochtend gezwommen in het meer en in de middag met de anderen een wandelingetje gemaakt over het strand.
De volgende dag was oudjaarsdag, besloten om een motor te huren en het eiland te verkennen...Aangezien ik me de laatste maanden in Nederland met een brommer vervoerd heb (dank aan thias) had ik al wel wat motor gevoel... Wat achteraf ook hoog nodig bleek te zijn.
Besloten om een tour om het hele eiland te doen, Kleine weggetjes met rotsblokken en steile hellingen waren geen uitzondering. Voor een auto was er op veel plekken onmogelijk te komen.
Na 1,5 uur rijden in de brandende zon een pauze gehouden bij een lokaal gezinnetje. Op dit deel van het eiland waren er geen restaurants of accomodaties meer. Daarna nog even problemen met het starten van de motor, gelukkig kreeg ik hulp van iemand en is m´n motor gefixt.
De tocht duurde in totaal ongeveer 6 uur.
Motorrijden |
In de avond pizza gegeten, en daarna gereed gemaakt voor een Party in een ander Hostel op Ometepe...
Kwamen rond 9uur aan op het feest, waar de meeste mensen inmiddels al straal bezopen waren. Voor 14 dollar kon je de hele avond onbeperkt drinken (rum/punch).
Tegen 12uur vuurwerk afgestoken, en daarna tot een uurtje of 3 doorgefeest.
Volgende dag met een zwaar hoofd met een stel anderen van het hostel naar een dorpje verderop gelopen (balgue). Hier doen de lokals aan stierenvechten voor het nieuwe jaar. Een zelf getimmerde arena met een overvolle tribunes was het resultaat. Samen met een andere jongen een kaartje gekocht om even te kijken. Al snel tot de conclusie gekomen dat dit toch niet echt ons ding was.
In de arena liepen 2 dolle stieren rond, de meeste lokale jongens sprongen van de tribune in de arena om de stier op te fokken, of klommen er bovenop. Als de stier boos aan kwam rennen klommen ze de tribune op (als er plaats was) of renden ze weg... Een grote chaos die nou niet echt dier/ mens vriendelijk was. Besloten om dus niet al te lang te blijven kijken.
Stierenvechten |
De volgende dag samen met een Canadees meisje wat ik bij Zopilote had ontmoet doorgereisd naar het strand, san juan del sur.
Hier zijn we doorgereisd naar Playa Madeiras een supermooi strand ongeveer 5km van San Juan del sur.
Hier een paar dagen verbleven in een klein Hostel... Overdag wezen surfen, wat ik nu al een beetje onder de knie begin te krijgen. (echter wel met veel vallen en zout water drinken)... In de avond is het erg rustig op het strand en kun je genieten van een leeg strand en een mooie zonsondergang!
Aangezien het hoogseizoen is op het moment, was het Hostel volgeboekt.
Zonsondergang |
Surfing! |
Daarna de schaap-techniek toegepast, dom kijken en in een andere rij aansluiten om het nogmaals te proberen. Bij de vraag of ik een ticket binnen 3 maanden uit Costa Rica heb een kopietje van het vliegticket uit Bolivia laten zien.. Bij de daarop volgende vragen, dom kijken en lachend naar je vliegticket wijzen en de woorden ticket gebruiken... En ja met succes welkom Costa Rica...
Een complete schok costa rica, lijkt wel of ik terug ben in Nederland... Goede wegen, normale bussen, geen chaos en extreem hoge prijzen!
Snel wat Highlights bezoeken hier en op naar Panama!
Zit momenteel in Tilaran, en pak in de middag de bus naar Monteverde!
Hey Menno!
BeantwoordenVerwijderenLeuk om te lezen! Leuke dingen gedaan nog in Nicaragua! Dat mountainbiken op Isla Ometeppe herken ik wel, lijkt heel leuk, maar na een half uurtje brandende zon, stijle slechte weken was het toch niet zo'n fantastisch idee. Leuk dat je nog motor hebt gehuurd! En later nog gesurft! Wauw!
Op naar Panama dan maar :D Wauw, lekker hoor!
x Anke
Menno
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi verhaal weer! Losse stukjes had je ons al wel verteld, maar om het zo in z'n geheel te lezen is leuk!
Ja, was lachen, je gezicht in het groot op het dia-scherm/beamer tijdens het skypen met Kerst, maar het grappigst was toch je gezichtsuitdrukking toen je het zelf in de gaten kreeg ... Je vroeg waarom we steeds allemaal de 'andere' kant opkeken (richting dia-scherm dus) in plaats van jou aan te kijken .Ha ha, je viel er echt even stil van toen Anke de camera van de laptop draaide richting dia-scherm, waar je jezelf levensgroot zag (nadat je dagen geen spiegel gezien had)..
Ja, je bent al echt back-to-basic geweest hé. Ik begrijp dat je Costa Rica snel door wilt omdat het te luxe en te duur is. Wel goed moment om je kleding enzo even goed te laten wassen ;). En misschien toch eventjes toegeven aan het wat luxere om er dan straks weer extra van te genieten.
Je doet het goed! We zijn trots op je!
pa en ma
pa en ma
Lieve Menno
BeantwoordenVerwijderenHartelijk dank voor al je goede wensen. Zo merken wij dat je inmiddels ouder bent geworden dan wij dachten, want tante Truus was ook verbaasd over haar neefje, die alleen zulke uitdagende uitstappen maakte. Wat een belevenissen! Blijf maar voorzichtig, want anders houdt het op. Ik heb voor alles wat je meemaakt veel bewondering.
Opa en ik maakten wandelingen in Zweden of Oostenrijk, en dat was al heel wat en nog een voorrecht ook. Ach, we wisten niet beter. Hadden het ook naar ons zin. Toen en nu, zo'n enorm verschil. Helaas niet altijd beter de laatste tijd.
Ik ben benieuwd of je weleens bezig bent met "Wanneer zou ik teruggaan?". Heel wisselend zeker?
Menno nog veel fijns toewenst.
Liefs van Oma Kornfeld.
Dag Menno,
BeantwoordenVerwijderenWe volgen met veel interesse en nieuwsgierigheid uw avonturen en belevenissen in Centraal Amerika. Het ene avontuurtje zal wel meer of minder geslaagd zijn dan het andere maar dat is nu eenmaal reizen, optimist blijven dus. We volgen het misschien ook met een tikkeltje jaloezie als we zien wat de jeugd nu allemaal kan meemaken (ik heb blijkbaar Oma Kornfeld gelezen). Het zal wel een heel verschil zijn met Europa en zonder een mama Carine, die de was doet en nog veel meer...
In ieder geval wordt het zeker een leerrijke ontdekkingsreis die je je leven lang zal herinneren.
Vergeet niet regelmatig jouw verslagjes te sturen naar het thuisfront, dan voelen wij ons ook een beetje op reis.
Geniet ervan en hou het veilig !
Groetjes.
Tante Monique en nonkel Marcel