Laatste weekjes Bolivia!

Hallo Mensen, 

Inmiddels aanbeland op Nederlandse bodem.... wat langer dan geduurd zal ik toch nog verslag doen van de paar laatste weekjes.! 

Toen ik m’n laatste blog schreef was ik in Tupiza, een plaats in het zuiden van Bolivia. Vanaf daar ben ik op 24 maart verder gereisd naar Potosi. Potosi is de hoogst gelegen stad ter wereld. Ligt op 4050 meter. Hier was het redelijk fris in de nacht. Potosi is een echte mijnwerkers stad en er is voor de rest niet veel te doen.  Je kon er wel de mijnen bezoeken. Gezien  m’n lichte claustrofobie leek het me niet echt wat om een 4uur durende tour onder de grond te hebben. Ben hier dus 1 nachtje gebleven en daarna vertrokken richting Sucre. 

25 maart aangekomen in Sucre, voor Boliviaanse principes een redelijk westerse stad. Het was eindelijk weer wat groener…. Helaas regende het  meerdere dagen. 

26 maart de stad verkend, naar de buitenwijkjes gelopen en , aan het eind van de middag,  naar de bioscoop geweest. 

Dag erna nog even naar het Badenpowell standbeeld gelopen (is een standbeeld van scoutingoprichter). Dit zal door de Boliviaanse scouts opgericht zijn… er was echter geen Bolliviaan te bekennen ..   Op een gegeven moment werd de lucht heel dreigend en ja hoor, het omweer ging helemaal los in het stadje. Overal om me heen sloeg het in en  op hoogte klinkt het behoorlijk hard! 

Die  nacht vertrokken richting Cochabamba met de nachtbus, was heel erg koud ! Gelukkig zat ik naast een Boliviaans meisje dat zo vriendelijk was haar deken te delen en kon ik zo m’n reis voortzetten… Reis was erg hobbelachtig ,dus niet veel geslapen in de nacht. 

Daarna aangekomen in Cochabamba, taxi gepakt naar een leuk Hostel. Hostel was eigenlijk een stuk grond wat de eigenaar van een groot land afstond aan een stel jongeren (waaronder ik) die daar op het moment verbleven! Heerlijk paar daagjes ontspannen.  Op 30 maart het Jezusbeeld in de stad beklommen, dit is de hoogste Jezusbeeld van de wereld. 

De volgende dag was het erg lekker weer en wilde ik  naar een meer in de buurt . Ben er alleen nooit aangekomen ;)! Toen ik de redelijk grote markt overliep gooide een persoon een krant op de grond voor m’n voeten en begon te duwen. Snel hand op portemonnee en telefoon. Er kwam een 2e gast aan die nog voor ik het wist,  z’n hand op mijn telefoon had. Wegduwen lukte helaas niet meer en zo kwam het dat m ’n telefoon aan het eind van de middag gejat was. Snel politiebureau opgezocht en aangifte gedaan. Nadat ik aangifte had gedaan kwam ik ook nog tot de conclusie dat m’n bankkaart een paar dagen eerder geskimd was, en dat m’n totale lopende rekening was leeggehaald. 

Volgende dag moest ik terug naar het politiebureau om het Imeinummer van m’n telefoon door te geven . Duurde wat langer dan verwacht aangezien het complete centrum van Cochabamba vaststond door blokkades. Mijnwerkers protesteerde om dat ze het niet eens waren met het nieuwe cao.. Eenmaal aangekomen en m’n imei nummer doorgegeven te hebben, was ik nog niet klaar., Nu  moest ik weer terug naar het centrum van de stad om daar bij de lokale bank te betalen  om zo mijn  rapport van de aangifte te verkrijgen. 

Stakingen in Cochabamba

De volgende dag 2 april, de enige niet-geblokkeerde  weg gepakt, de weg richting de Jungle  Na een korte busreis aangekomen in Villa Tunari, een klein grappig dorpje. Hier snel een Hostel gezocht, en het dorpje doorgewandeld.  

De volgende ochtend het Nationale Park hier bezocht. Moest bij het begin m’n rugzak inleveren maar al snel snapte ik ook waarom. Er waren hier erg veel aapjes, die zeker niet bang waren van de mensen die hier een rondje liepen. Stonden vaak midden in het pad zodat ik er omheen moest lopen. Na even gewandeld te hebben kwam ik tot m’n verschrikking een Puma tegen in het natuurpark, maar deze werd begeleid door 2 vrijwilligers. Blijkbaar zat deze al langer in gevangenschap en konden ze hem niet meer in het wild laten. Nu laten ze hem dus dagelijks uit met een groot touw, en observeren ze zijn gedrag. 

Daarna gekeken wat er nog  in de buurt te doen was. Ik  zag ergens iets staan over La Jungle Swingpark. Erg benieuwd,  een lokale motortaxi gevraagd om  mij hier naartoe te brengen. Een tocht van ruim een half uur  achterop de motor door de jungle. Bijzonder mooi ritje, erg mooie beelden gezien! Veel lokale boertjes die  cocabladeren aan het drogen waren  ed. Kwam bij een vaag houten torentje midden in het bos aan. Hier kwam een meisje van een jaar of 12 naar me toe, die was blijkbaar mijn gids in het Jungle Swingpark!       

Het was een soort van kabelbaantjes die ze daar (erg amateuristisch) gebouwd hadden, en platformen met hoge schommels eraan… Ongezekerd vanaf een verrotte toren, stond ik dus 18 m hoog…. Klaar om op een schommel te springen die me heen en weer zal zwaaien! Erg veel plezier gehad. Daarna nog even naar de rivier gelopen (volgens mij een vertakking van de Amazone). Hier zag ik weer de lokale boertjes, oa  druk bezig met hout kappen… dat ze vervolgens af lieten drijven om zo met een klein vrachtwagentje te vervoeren… 

Amazone, Villa Tunari

Die avond weer terug naar het Hostel… Hoorde dat misschien de weg naar Villa Tunari ook geblokt werd … Dus de volgende ochtend weer vroeg naar Cochabamba gegaan… 

Kwamen al snel in een file te staan door wegwerkzaamheden….. Hierdoor werd het allemaal wat later dan verwacht.. 

Pas laat in de avond kwam ik  weer aan in Cochabamba… Aangezien het er niet naar uitzag dat de komende weken er nog bussen gingen rijden naar La Paz besloten om daar maar een binnenlandse vlucht naar La Paz te nemen.  Direct doorgegaan naar het vliegveld, ticket geboekt en even later zat ik in de lucht richting La Paz 

 5 April in La Paz aangekomen, m’n laatste daagjes voor ik naar huis zou vliegen. Ik zat midden in het centrum! Die dag de marktjes afgestruind, en de stad bewonderd. 

6 April naar de hoogste markt ter wereld te gaan… In de ochtend moest ik eerst de 1e hindernis nemen…  Een busje zoeken die erheen reed.. Er waren er genoeg,  er stonden alleen honderden mensen op de straat die dezelfde route wilden  nemen! Als er een minibusje langs kwam rende iedereen  als gekken de drukke weg op om  de deuren van het  rijdende busje te openen en er in te springen… Je snapt wel , als toerist kom je daar niet tussen… Na een halfuurtje dit spektakel bewonderd te hebben een kilometertje verderop gelopen waar ik met alle rust in een busje kon stappen.. 

Even later reden we richting de markt. Bijzondere markt… en wat groot… er leek geen einde aan te komen. Van zooi die je op de vuilnisbelt  vindt  tot persoonsbussen,  alles werd er verkocht! Na hier een paar uur te hebben rondgestruind,  weer terug vertrokken naar La Paz. 

7 April in de ochtend er vroeg uit, vandaag stond er op de planning om de Death Road te fietsen. Dit wordt gezien al ‘s werelds  gevaarlijkste weg. Je begint op een hoogte van ongeveer 4700, en je daalt binnen een paar uur af naar 1700m… Grotendeels onverhard, veel bochten en  veel ravijnen.  

Wij hadden een klein groepje. Een Franse jongen, de gids en ik!  Dus snelheid was verzekerd. Bij het testen bleken mijn remmen van m’n fiets niet goed te werken, dus kreeg een gratis upgrade naar een veel betere fiets….. Daar begonnen we, razendsnel fietsten we naar  beneden … Af en toe ff  een stop , aangezien de gids wat te eten of te drinken had.   Na de fietstocht werd ik echt behoorlijk duizelig en misselijk, waarschijnlijk door het hoogteverschil…

Death Road

Daarna weer vertrokken naar La Paz, waar ik eigenlijk meteen in bed ben gedoken omdat ik me ziek voelde.  De volgende dag nog beetje ziekig, en niet veel gedaan. Nog even de laatste souvenirtjes gekocht in de stad. In de avond op tijd m’n nest in. Aangezien ik geen goede wekker meer had wel half wakker gebleven tot 3 uur en toen vertrokken richting het vliegveld voor m’n lange lange reis terug!  Eerst richting Santa Cruz met het vliegtuig, moesten daar het vliegtuig uit en daarna door naar Miami 

Miami paar uurtjes wachten en in de  nachtvlucht naar Londen was er heftige turbulentie… niet veel geslapen dus! Dan in  Londen, waar ik al meteen al kennismaakte met Nederland. Gatenummer was nl. niet bekend en de Nederlanders liepen allemaal zenuwachtig om het bord heen te dralen totdat het wel bekend werd… Volgende middag aangekomen in NL… Helaas zonder bagage, die was verloren geraakt en werd twee dagen later alsnog thuis bezorgd.  

Op t moment weer lekker druk aan t werk... Kijken of er misschien nog aan het eind van het jaar nog een reisje in zit!  

Word vervolgd!

Zoutvlaktes, Chili en Argentinie

Hallo Allemaal!

Een tijdje al niks meer van me laten horen… en heb in de tussentijd zoveel moois gedaan en gezien!
Even ter aanvulling op deze blog: de computers en het internet in Bolivia is bijzonder traag.... Deze blog is tot stand gekomen door meerdere malen uitvallen van computers en internet.

Fotos kunt u bewonderen op: https://www.dropbox.com/sc/0gvfke19u4vpzbn/NFZPbiHFgJ

Ben momenteel net weer terug in Bolivia. 7 maart heb ik kennis leren maken met Bolivia. Dit begon al bij de eerste nachtbus… Hier was een onvermelde wissel in de bus, en moest ik 3 uur in de nacht wachten op een bus waarvan niemand wist hoe laat die moest komen.
Uiteindelijk vertrokken naar Copacabama, een plaats op 4000m hoogte aan het titikakameer. Wel weer even wennen die hoogte. Die dag meteen een heilig bergje in het stadje beklommen… Om zo een mooi uitzicht over het titikakameer te hebben.
Het was carnaval en de mensen feesten op de straat, erg grappig om te zien. Echter veel meer heeft dit plaatsje niet te bieden. Voor de dag erna een tour geboekt naar de Isla del Sol, een eilandje in het titikakameer.
De volgende ochtend stond ik netjes met wat andere toeristen te wachten op de boot die ons naar het eiland zou brengen…. Na ruim een uur wachten maar wezen vragen waarom de boot er niet was. Het antwoord bleek te zijn dat de kapitein te veel had gedronken met de carnaval de avond ervoor en ze niet wisten wanneer hij weer nuchter zal zijn…. Heb het geld teug gekregen met de boot. Aangezien ze niet wisten wanneer ze wel weer zouden varen die middag maar doorgereisd naar La Paz. Een erg mooie busreis, met wat avontuurlijke trekjes. Zo moesten we uit de boot om met een klein bootje over een rivier te gaan. De bus werd met een gammel houten pondje naar de overkant gebracht. Onderweg reden we door kleine dorpjes waar ze carnaval aan het vieren waren.

Aangekomen in la paz, was ik te moe om direct door te gaan naar Uyuni, dus ik ben ere en nachtje verbleven en heb het bijzondere stadscentrum bezocht. Erg anders dan ik van hoofdsteden gewend ben er is nauwelijks invloed van buiten. Een mac. donalds zul je in La Paz niet tegen komen. In de avond met de nachtbus vertrokken naar Uyuni . Een erg gammele bus, maar ze hadden dekentjes tegen de kou… en voor ik het wist werd ik wakker in Uyuni de volgende ochtend.

Uitgestapt in Uyuni een slaapplek gezocht en de dag het stadje verkend. Eigenlijk is het niet meer dan een paar lelijke blokken, en alles lijkt op elkaar! Even wat tourbureautjes afgelopen en een tour geboekt naar de Salar de Uyuni (zoutvlaktes van Uyuni).
De volgende dag 12 maart kennis gemaakt met mn groep, 1 fransman, 2 engelse meiden en 2 Brazilianen. Een gezellig groepje!
We vertrokken tegen 10.30, eerst stukje door de woestijn, maar al snel werd het witter! Misschien dat sommige de Dakar hebben gezien, deze gaat namelijk ook door de zoutvlakte van Uyuni.
Het verbaasde me dat het echt wit was! Na een uurtje even gestopt en fotos gemaakt, kunt hier echt leuk spelen met de camera aangezien de achtergrond ook wit is!
Ook bij een paar plekjes gekeken waar er een wak in het zout zat, en je dus een laag water hebt met zoutkristallen erin.
Na deze mooie plaatsje gezien te hebben, kwamen we later op een andere mooie plek. Midden in het zoutmeer ligt een eiland. Een grote rots met cactussen erop waar we even rondgewandeld hebben. Intussen maakte de gids het eten klaar, en hebben we gegeten op deze bijzondere locatie!
Daarna, verlieten we de zoutvlakte door de woestijn opzoek naar ons hotel. De chauffeur was even de weg kwijt, maar na wat dwalen door de woestijn kwam er langzaam een klein dorpje in zicht. Aan de rand van dit dorpje lag een van zout gemaakt hotel waar we de eerste nacht in geslapen hebben…
De volgende dag redden we veelal door de woestijn heen. Bijzonder landschap op zon 4000 meter hoogte. Het wisselde af van meren met flamingo,s, vulkanen en regelmatig wilde dieren… Nog even een lege accu gehad.... De chauffeur had gelukkig een oplossing... met een andere accu en 2 ijzeren pinnen kreeg hij m weer aan de praat. Die avond op 4500m geslapen, waar het flink afkoelde.
In de nacht werd het zon -15, en zonder verwarming is dat erg fris!
In de ochtend gingen we om 4uur al dr uit om te ontbijten… Daarna reden we in de schemer langs wat geisers, en uiteindelijk naar een warmwaterbron…
Daar sta je dan in de vrieskou in je zwembroek om het warme water in te springen! Heerlijk…. Gelukkig toen we het water uitkwamen dat het inmiddels al warmer was geworden om de tour voort te zetten!
Daarna door naar Chili, samen met de franse jongen die ik ontmoet had met de tour een hostel gezocht! Snel eentje gevonden… een heerlijk ontspannen en goedkoop hostel aan de rand van San Pedro de Atacama.
De dag erna  15 maart wezen fietsen door de woestijn… pffff wat een hitte! Zijn naar vallee de luna geweest, een rotsformatie in de woestijn. Na 4uur door 40+ graden gefietst te hebben, 3 liter wáter compleet op te hebben weer vertrokken naar het hostel om daar tot in de late uurtjes door te hangen!
De dag erop naar een zoutmeer gefietst, bijzondere gewaarwording omdat het lastig is om jezelf onder water te drukken! Grappig om in het water te drijven en niks te hoeven doen.
Aangezien het gezellig was in het hostel besloten nog een dagje langer te blijven.
De volgende dag wezen sporten. Aangezien er veel tours waren die gingen sandboarden met instructeur (en wat ook  aan de prijs was), besloten om zelfstandig een snowboard en een fiets te huren.
Al fietsend door de woestijn met een snowboard op mn rug de plekken gevonden waar ook de tours gingen sandboarden… Sandboarden is leuk….. maar de duinen oplopen heeft ook wel zn energie nodig!
Het trucje sandboarden had ik snel door, en na een paar keer naar beneden te zijn gegaan van de stijlste duin besloten dat het wel weer genoeg was in de hitte! Toch nog een klein beetje wintersport gehad dit jaar! (alhoewel een sandboard behoorlijk traag gaat...)

18 maart de bus gepakt naar Salta in Argentinie! Hier eindelijk weer eens genoten van het lekkere eten en met een biefstuk onder me neus en een malbec in de hand heerlijk gesmuld!
De dagen erop salta verkend, wat caches gezocht en naar een natuurparkje verderop geweest. Weer eens wennen om in een redelijk westerse stad te zijn.... Nu pas merkte ik hoe ik eigenlijk al gewend was aan de andere soorten culturen..! Heb eigenlijk nauwelijks fotos van dorpjes en mensen van lokale landen omdat het na een tijdje niet meer opvalt...

Daarna doorgegaan naar het berggebied van Salta in een bergdorpje Humahuaca… Leuk dorpje, beetje berg woestijn achtig. Echter merk ik dat ik inmiddels al te lang in zulk soort natuur me begeef dus dat het tijd word of om ver argentinie in te reizen, of weer terug te keren naar Bolivia. Aangezien de kosten en de tijd besloten om weer terug te keren naar Bolivia, en de volgende dag stond ik aan de grens! Deze ging redelijk snel, (na horrorverhalen over 8uur wachten)… Doorgegaan naar Tupiza waar ik nu zit… Een dorpje waar eigenlijk niet veel te beleven is, maar waar ik wel ff lekker een dagje helemaal niks kan doen! Dat heb ik dus vandaag ook gedaan!
Morgen ga ik door naar Potosi (hoogste stad ter wereld) en zal ik (helaas alweer) mn laatste weekjes avontuur doorbrengen in Bolivia!

Peru

Hallo Vrienden,

Hier even een snel bericht vanuit Peru…
Zit momenteel in Cuzco, waar het uiteraard weer prima met me gaat!
Zoals jullie weten ben ik 24 februari doorgereisd naar Huaraz in Peru. Hier toch nog even een fotootje van de woestijn, aangezien ik dit nog niet eerder gezien had deze reis.

Trujillo, Peru.

25 januari ben ik dus aangekomen in Huaraz, een plaatsje tussen de bergen in Peru. De eerste dag was ik nog een beetje moe van de nachtrit in de bus dus heb ik maar lekker relaxt aan gedaan. Tevens moest ik even wennen aan de hoogte waar ik me op bevind.
In het hostel een Nederlands stelletje ontmoet en nog een paar anderen. Samen met hun dus voor de volgende dag een fikse trekking in de bergen geboekt.

De volgende dag in de ochtend tegen 5 uur er al uit om te gaan wandelen. Na een ritje met de bus door de bergen begonnen met een trek naar Lagoon 69 (die naam heb ik niet bedacht hoor)….
Begonnen de tocht op ongeveer 3600m, na een paar uur lopen kwamen we bij een prachtig meer aan, alleen dit was nog niet meer 69… Het lopen ging me behoorlijk goed af op de hoogte.

Het eerste meertje wat we tegen komen

Ondertussen kon je al wel merken dat we hoger kwamen, alle regen die we hadden veranderde langzaam in hagel en sneeuw… brrrr fris! Na een paar uurtjes verder lopen eindelijk aangekomen bij Laguna 69. Hier tevens ook door de eerste blijvende resten sneeuw heen gelopen! (4600m).
Helaas heeft niet iedereen van onze groep het eindpunt bereikt, maar we ontmoeten ze weer op onze terugweg en zijn toen samen terug gelopen.

69, zal wat warmer zijn

Aangezien mn conditie redelijk goed bleek te zijn, en ik niet veel last had van de hoogte besloten de volgende dag door te reizen naar Arequipa om daar een trekking te doen naar een top van boven de 6000m.
Het bussen verliep alleen niet echt soepeltjes aangezien we al snel het middelpunt waren van een demonstratie op straat. De demonstranten hielden onze bus tegen. Wij en de rest van het verkeer achter ons konden niet verder….
Sfeer werd een klein beetje grimmig omdat ze wel met heel veel lui naar onze bus aan het schreeuwen waren. Een klein uurtje later werden we bevrijd door politie die in in grote getallen richting de demonstranten ging. Aan de uitrusting van de politie gezien waren ze op het ergste voorbereid, echter verlieten de demonstranten snel al schreeuwend de plek waar onze bus stond en konden we de reis voortzetten!

Die avond in Lima aangekomen, aangezien we redelijk wat vertraging hadden de verbinding naar Arequipa gemist, flink balen een tijdje gezocht naar een andere busmaatschappij maar kon nergens anders een ticket vinden.
Dan maar opzoek naar een slaapplek…… pffff dat was nogal een gedoe zeg, 3uur later door de straatjes van Lima doorgestruimd te zijn een betaalbare plek gevonden die niet vol zat.
In die avond nog naar een fontijnenpark in de buurt gelopen, waar allemaal verschillende fontijnen met lasereffecten waren! 

Lima

Helaas was 28 februari niet m´n geluksdag… Werd die dag ziek, had flinke steken in m´n zei en was koortsig… Moest m´n bus dus afzeggen… Helaas lukt de trekking ook niet meer aangezien ik zo´n lange tijd in Lima verbleven was zou ik dan weer opnieuw een paar dagen moeten acclimatiseren aan de hoogte… Ook was m´n fitheid er wel een beetje af… Met als klap op de vuurpijl dat ik ook nog tot de ontdekking kwam dat een online internet rekening failliet was waardoor ik een paar duizend euro kwijt ben… 

Snel de draad maar weer oppakken!
Gelukkig ging het de volgende dag wat beter en dus maar besloten om richting Cuzco te vertrekken. Een lange 26uur, met een warme bus, kapotte airco, kotsende mensen en een plekje naast het toilet overleefd.
2 Maart eind van middag aangekomen in Cuzco, had m´n zus hier al vaker over horen praten en is inderdaad een heerlijke stad in Peru. In een leuk hostel aangekomen. Ineens veel japanners, die allemaal een foto van de Machu Pichu willen hebben.
Aangezien ik al 2 weken geen slok alcohol meer had gedronken, besloten dat het wel weer een keertje tijd werd om de fles rum aan te breken waar ik al een tijdje doelloos mee rond sleepte. Gezellig avondje gehad!
3 Maart heerlijk mooie wandeling vanuit Cuzco gemaakt naar ruïnes boven op de berg! Aangezien ik wandelend aankwam en niet met een tour mee was dus het entree poortje gemist. Gelukkig kwam ik deze pas aan het eind van m´n wandeling tegen en hoefde ik niet meer te betalen. Overal waar je wandeld kom je ruines, en inca overblijfselen tegen.

De dag erna richting de Machu Picchu gereisd, aangezien de trein wat te veel kostte besloten om met een busje naar het Hydrolic station te reizen. Dit is een treinstation waar je met de bus kunt komen ongeveer 3 uur lopen van Aguas Calientes. Aguas Calientes is het dorpje aan de voet van de Machu Picchu.
Erg mooie rit gemaakt door het berglandschap van Peru, allemaal kleine dorpjes aangedaan. Ben inmiddels wel wat gewend aan busreizen, maar toch hadden we vaak redelijke afgronden en slechte weg. Gelukkig figureerde onze sprinterbus zowel als jeep en racewegen om zo de hindernissen te kunnen verslaan.

Shotje uit de bus

Na 7uur rijden aangekomen op het hydrolic station, vanaf hier moesten we ongeveer 3 uur langs de spoorrails lopen om in Aguas Caliente aan te komen.
Halverwege viel de regen met bakken uit de lucht, de laatste 1,5uur stevig doorgelopen en doorweekt maar bij het eerste hotelletje aangeklopt. Snel een warme douche gepakt, wat gegeten en m´n kleren uitgehangen (had geen reserve kleren bij me)… tevens m´n paspoort laten drogen die ook doorweekt was geraakt.
Volgende dag om 6uur de wekker gezet, en gelukkig waren m´n kleren redelijk droog om de Machu Picchu te bezoeken. Om 7uur stond ik bij de entree van de Machu Picchu. Eerst heb ik de Machu Picchu mountain beklommen, dit is een berg in het park. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht over de Machu Picchu, het gebergte en de Wayna Picchu… Helaas was het bewolkt, en konden we vanaf het uitzichtpunt alleen affentoe de Wayna Picchu zien. Daarna doorgelopen naar de zonnepoort en de inca bridge. 

Zonnepoort

Machu Picchu

Daarna het park bezocht. Ja, er zijn veel toeristen, maar toch is het wel indrukwekkend. Komt vooral door de locatie, die omringt is met bijzondere bergen. Daarna terug naar beneden gelopen, en naar de hot springs geweest… Heerlijk in het warme water tijdens de regen!
De volgende dag terug gelopen naar het hydrolic station gelopen en laat in de avond weer terug gekomen in m´n vertrouwde hostel in Cuszco.
Vandaag 7 maart dus, heb ik straks de nachtbus richting Copacabana, Bolivia. Hier ga ik het Titicacameer bezoeken!

Voor verder het laatste nieuws, halverwege April staat mijn terugvlucht geboekt. Dan ben ik ruim 5 maanden weg geweest…
Normaal gesproken zou ik nog even blijven en aan wat vrijwilligerswerk beginnen. Echter staat er een bruiloft in Zweden van een vriend op de planning (Wouter), waar ik graag heen wil!

Maar, maak je niet druk dat ik te lang thuis blijf, want als het goed is ga ik eind van het jaar richting Azie om m´n wereldtripje compleet te maken!

Ecuador

Reizen in Ecuador,

Zoals ik in mn vorige blog al vermeld had was Ecuador weer een totaal nieuwe wereld, een wereld die ik niet verwacht had…
Equador heeft een goed wegennetwerk, goede bussen/ terminals veel toeristen en luxe. De luxe is een beetje schijn want Ecuadoranen schijnen dol te zijn op het kopen op krediet.
Het laatste nieuwtje wat ik hoorde is dat ze zelfs hun grondstoffen (olie) verkocht hebben aan China om nu welvarend te lijken.

Maar goed, Ecuador heeft prachtige natuur waar je gemakkelijk van de ene naar de volgende plek gaat, ideaal voor als iemand maar 10 dagen langskomt.
7 November ben ik vertrokken naar Quito. Hier heb ik een dagje caches gezocht in het stadspark. Leuk om in de logboekjes een bekende naam van een vriend in Nederland tegen te komen (William). Quito had ik inmiddels verkend, en heb Arjan op 10 februari aan het eind van de middag opgehaald, met hem doorgereisd naar een mooi hotelletje wat ik van te voren al uitgezocht had.
Arjan had geen last van de hoogteziekte of jetlag, dat scheelt dat maakt de actuele reisdagen een stukje langer dan ik van te voren had verwacht.

Uitzicht van rooftop!

 De volgende dag zijn we meteen actief bezig geweest, we zijn naar de Mitad del Mundo geweest. Eigenlijk een groot gebouw waar de Spanjaarden vroeger dachten waar de evenaar zat… Er staat een lijn waarop staat dat dit de actuele evenaar is.
Zijn daarna naar een musea verderop gelopen, waar ze ook aangaven de actuele evenaar te zijn, hier waren enkele proefjes, oa een ei rechtop zetten op de evenaar. Ja dit lukt! De betrouwbaarheid van al deze testjes leken ons niet heel relevant omdat je daarvoor nou niet perse midden op de evenaar moet staan. Later toen ik mn gps erbij pakte bleek de echte evenaar ook midden op de straat een paar honderd meter verder op te liggen. Hier uiteraard even heen gewandeld voor een echt 0.00000 shotje met de camera!

De echte evenaar!

Toen we terugkwamen meteen het oude deel van de stad even verkend, door een kleine rondwandeling te maken. Tot mijn verbazing zelfs (misschien wel de 1e) kerk binnengegaan deze reis.

De volgende dag alweer richting Banos. Arjan had inmiddels op een ander busstation de borden naar Banos al gezien...... (wat ook toilet in het Spaans betekend). In de avond de vulkaan bekeken die aan t uitbarsten was, meer dan wolken en een goochelaar was er alleen niet te zien!

Volgende dag mountainbikes gehuurd, hebben route de cascadas gefietst, route met allemaal mooie watervallen en schitterende natuur onderweg. Terugweg met een Truck geweest die de fietsen achterin nam. Die avond in de thermal baden geweest, met een heet bad en een extreem heet bad…. Na veel twijfelen durfde ik het aan om in het kokende water te gaan zitten. Bewegen deed pijn in het water en toen ik er uitkwam draaide alles heerlijk om me heen.! Voelt echt gezond zon kuurtje.

Arjan kijkt naar waterval

14 Februari romantisch doorgegaan naar de Jungle met een jeep. We zijn eerst langs een kleine communie gereden, hier werden we traditioneel gesminkt en waren er aapjes.. (ja, de toerist kennen ze hier al goed). De lokale kleine kinderen konden goed omgaan met de baby aapjes, want ze kwamen tot de conclusie hoe harder je er in kneep hoe meer geluid zon beestje maakt (en wij maar furbys en rammelaars kopen).

Ja, dit aapje maakt geluid als je er in knijpt

Vanaf daar met een houten kano door een snelstromend riviertje gevaren om vervolgens weer opgepikt te worden met onze truck.
Daarna klein wandelingetje voor een uitzichtpunt over de jungle… Erg mooi punt, met als hoogtepunt dat je met een slingertouw over de afgrond kon bungelen om zo van het mooie uitzicht te genieten. Daarna lunchen en nog waterval bezocht.

Bungelen door de natuur

Volgende dag doorgereisd naar Zumbagua om daar de zaterdagmarkt nog even mee te pikken, hier waren we eeneens de enige toerist en de mensen waren heerlijk aan het feesten. Er waren meerdere podia aangezien de politieke verkiezingen er binnenkort aankomen. Elke partij zn eigen feestje... Alhoewel dit ook nog wel eens mixte afhankelijk van de muziek.

I´m in Zumbagua bitch

Lekker een biertje weg gewerkt, en achterin de Truck naar Quilatoa (3911m) gereden, een dorpje verderop. We zijn direct daarna doorgegaan naar het vulkaan meer… Hiervoor moesten we een halfuurtje naar beneden lopen… Naar boven ging wat lastiger aangezien we die dag van 1500 naar 4000m waren gestegen en nog niet echt geacclimatiseerd waren.
In de avond was het KOUD, iets wat ik niet meer gewend was… Al mn warme kleren aan die ik nog niet gebruikt had. Gelukkig hadden we een kacheltje in de kamer die we ook maar flink hard opgestookt hebben.

Meer van Quilatoa

Volgende dag was lange reisdag, maar wel met mooie natuur. Eerst richting Quevedo daar overgestapt naar Portoviejo waar we door veel kleine leuke dorpjes heen reden daarna de laatste bus naar Puerto Lopez gepakt. Een kustplaatsje wat deze dagen uit vooral veel modder bestond door de regenval.

Dagen daarna de natuur bewonderd, 17 Februarie zijn we na het nationale park geweest, waar opeens een wilde Boa constrictor ons pad kruiste. Achteraf best bijzonder aangezien het beestje zich niet zo vaak laat zien overdag en al helemaal niet midden op ons pad. In dit parkje ook nog een cachje gevonden.

Onze nieuwe vriend!

Dag daarna trakteerde Arjan mij op een reisje naar Isla la Plata. Onderweg op de boot het geluk dat we superveel dolfijnen zagen, en een grote oer schildpad. Aangekomen op het eiland hier een wandeling gemaakt. Het eiland staat bekend omdat hier veel Blue footed boobies (blauw voet jan van gent). Dit diertje kun je volgens mij alleen op de eilanden voor de kust an Ecuador spotten... En het waren er veel… De dieren maakte wel indruk op me, vooral omdat ze erg dom zijn en er zo ook uitzien. Ze hebben grote blauwe voeten, en omdat ze altijd op een eiland hebben gewoond zonder zoogdieren hebben ze ook geen instinct om bang te zijn voor mensen.
We hadden een gids mee en dat was verplicht en ook wel nodig, de Blue footed boobies maken er een hobby van hun nest midden op het wandelpad te maken.
Als de jonkies groter worden moeten ze leren vliegen. Ze gaan dan voor een rotswand staan en fladderen met hun vleugels. Een gemiddelde vogel doet dit in sessies van 4 uur, de Blue footed boobie doet dit echter 10minuten per keer en laat zich dan voorover vallen omdat hij er moe van word.
Als hij eenmaal kan vliegen na 3 maanden, heeft hij de neiging om zo affentoe nog wel eens neer te storten.

Dolfijnen

Die mensen zijn echt dom....

Arjans laatste dag komt in zicht en dit hebben we afgesloten in een kustplaatsje verderop Montanita (waar ik zelf nog wel wat langer had kunnen chillen).
Hier hebben we heerlijk wat cocktailtjes weggetikt, ja…. Ben het wel een beetje verleerd ;)…

De volgende dag Arjan naar het vliegveld in Guiyaquil gebracht (20feb), leuke tijd gehad!
omdat het laat in de avond was en het centrum ver weg was maar besloten een nachtbus richting en nieuw land te nemen Peru…
Wakkergeschud bij de grens voor het paspoort gedeelte en welkom in land nummer 9 van deze trip!
Tegen 10 uur in de ochtend kwam in aan ik Chiclayo, veel steppe (net Marokko) en het plaatsje voelde niet erg aantrekkelijk voor mij. Meteen doorgegaan met de volgende bus naar Trujillo wat wat meer te bieden heeft…
Peru heeft weer een totale andere indruk, chaotisch en wat minder structuur… Ook is het een stukje goedkoper. Wat ik ook erg goed kan gebruiken na me laatste paar wel erg dure weekjes!

In Trujillo de Huaca de Luna en Sol bezocht, een stel afgravingen in de woestijn. Aan de grootte van deze stad VC. zal het nog wel enkele eeuwen duren voordat ze klaar zijn. 23 februari de kust Huanchaco bezocht en de goedkoopste nachtbus uitgezocht voor Huaraz waar ik nu zo heen vertrek!

Groeten uit Peru! Menno